Θερμική Άνεση

Υπάρχει μία λανθασμένη άποψη στην ερώτηση του πότε υφίσταται «Θερμική Άνεση» σε έναν χώρο. Η επικρατέστερη απάντηση είναι στους 21 με 23 βαθμούς Celsius, που αποκλείει αρκετά της πραγματικότητας. Ας αναρωτηθούμε απλά πόσες φορές έτυχε να κρυώνουμε λόγω υγρασίας ενώ είχε 23 βαθμούς, να αισθανόμαστε δυσφορία λόγω της έντονης ηλιακής ακτινοβολίας σε ένα παράθυρο στο γραφείο ή απλά να κρυώνουν τα πέλματα ενώ είμαστε στα ζεστά.

Για να σχεδιαστεί από τον μηχανικό ένας χώρος ο οποίος να προσφέρει άνεση στους κατοίκους του θα πρέπει να εξεταστούν δύο ειδών μεταβλητές. Οι προσωπικές και οι περιβαλλοντικές.

Προσωπικές Μεταβλητές

Ως προσωπικές μεταβλητές ορίζονται η ένδυση και οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρο. Η ένδυση λειτουργεί σαν θερμομόνωση ενώ το είδος της δραστηριότητας ορίζει την θερμότητα η οποία εκλύεται από το ανθρώπινο σώμα.

Μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τον ρόλο που διαδραματίζουν οι δραστηριότητες παρατηρώντας τις ανάγκες ενός γυμναστηρίου και ενός εστιατορίου κατά τη διάρκεια ενός χειμερινού μήνα σε παρόμοια κτήρια. Είναι εμφανές ότι σε έναν χώρο αεροβικής άσκησης οι ανάγκες θέρμανσης είναι πολύ λιγότερες σε σχέση με αυτές σε ένα εστιατόριο κατά τη διάρκεια ενός δείπνου.

Ένα αντίστοιχο παράδειγμα για την ενδυμασία είναι οι ανάγκες ψύξης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σε ένα γραφείο με επίσημη ένδυση σε σχέση με μια οικία όπου η ένδυση είναι πολύ πιο λιττή άρα και χαμηλότερες οι ανάγκες ψύξης. 

Περιβαλλοντικές Μεταβλητές

Οι περιβαλλοντικές μεταβλητές της θερμικής άνεσης είναι περισσότερες και είναι οι εξής 

Θερμοκρασία αέρα σε συγκεκριμένο ύψος από το πάτωμα Μέση θερμοκρασία ακτινοβολίας των επιφανειών που περιβάλλουν τον χώρο όπως παράθυρα, τοίχος, ταβάνι. Είναι σημαντικό το να επιτυγχάνεται όσο το δυνατόν μικρότερη απόκλιση διαφοράς θερμοκρασίας μεταξύ των επιφανειών και σε αυτό παίζουν σημαντικό ρόλο η θερμομόνωση, το είδος και το σημείο στο οποίο τοποθετούνται τα σώματα θέρμανσης καθώς και το πλάτος των παραθύρων.

Η ταχύτητα αέρα έχει σημαντική επίπτωση στην απώλεια θερμότητας επομένως και πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν στο σχεδιασμό των κλιματιστικών εφαρμογών αλλά και η αποφυγή τους κατά τους χειμερινούς μήνες.

Η υγρασία του αέρα είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες για την διατήρηση της θερμικής άνεσης και θα πρέπει να διατηρείται στο 30% με 60%.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία συγκεντρώνονται από τον μελετητή, μεταφράζονται σε μονάδες και χρησιμοποιώντας διαγράμματα άνεσης όπως το ακόλουθο υπολογίζει την θερμοκρασία στην οποία πρέπει να βρίσκεται ο χώρος ενώ κάνει και τις απαραίτητες αλλαγές – αναβαθμίσεις στα τεχνικά στοιχεία του κτηρίου (θερμομόνωση, πλάτος ανοιγμάτων, διαρρύθμιση χώρου).